ประชุมทุก 15 วัน : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 66 / 133

60.0 60.0 60,0 60 60 60 สะดุดใจขึ้นมาเลย เป็นสิ่งที่รอคอย อยากจะเป็นหนึ่งในนั้นให้ได้ ทุกอย่างมัน กลับกันหมด มีกำลังใจในการสร้างความดีมากขึ้นจริง ๆ ๒๔ พฤษภาคม ๔๖ ไปรับบุญ เช้าวันนี้ตื่นมาก็ทำวัตรเช้า

บทความนี้สะท้อนถึงชีวิตประจำวันของสมณะ โดยเล่าถึงการทำวัตรเช้า การสอบบาลีในเทอมแรก และประสบการณ์ในการรับบุญในช่วงบ่าย จุดประสงค์คือการส่งข้อสอบและหนังสือมงคลให้โรงเรียนต่าง ๆ แม้จะมีงานมากแต่ก็ยังคงมี

60-70 60 60 60 60-70 60.0 60,0 ทนสู้กับชีวิตบนเส้นทางสายนี้ สิ่งที่เราได้รับมาวันนี้ ก็คือ กำลังใจจากครูฝึก ของเราที่เมตตาต่อพวกเราทุกรูป ในเวลาเช้าที่เป็นบรรยากาศที่สดใส บริสุทธิ์ เป็นช่วงที่ท่านเล่า

ในบรรยากาศเช้าที่สดใส ครูฝึกได้ถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์เพื่อพัฒนาศิษย์ เราต้องผ่านการประเมินเพื่อเตรียมตัวบวชและปรับปรุงตัวในจุดที่ไม่ผ่าน ครูฝึกสอนอย่างใกล้ชิดเพื่อให้เรามีความเข้าใจและลงมือปฏิบัต

60.0 60.0 60 60 60 60.20 ไปอีกฝั่งหนึ่ง แบกคนเดียว ไหล่เอียงเลย หลายสิบแผ่น จากนั้นถึงขึ้นติดเคลดดิ้งบนวิหาร ยาย ตอนแรกก็เสียว ๆ ครับ แต่ทำไปเรื่อย ๆ รู้สึกชิ้น ไม่รู้สึก ง่วงเลยครับ เราทำกันไปตั้งแต่

การบูรณะวิหารยายเป็นกิจกรรมที่ทำร่วมกันระหว่างพระสงฆ์ สามเณร และญาติโยมในช่วงเวลากลางคืนจนถึงเช้าสำเร็จด้วยความร่วมมือและกำลังใจ ทุกคนได้มีส่วนร่วมในการสร้างบุญที่ติดตัวไปทุกภพทุกชาติ โดยเริ่มทำตั้งแต

60.0 สามเณรที่อยู่ข้างนอกเหมือนกันว่า เขา คิดอย่างไร และบวชแล้วจะอยู่ต่อไป หรือเปล่า กิจวัตรในวัดเป็นอย่างไร เขา ก็บอกไม่ปิดบังเลยว่า กิจวัตรก็เหมือน กับของเรานี่แหละ แต่เขาไม่รวมตัวบ่อย เน้นที่การเรี

บทความนี้พูดถึงการใช้ชีวิตของสามเณรในวัดและกิจวัตรที่คล้ายกับผู้คนทั่วไป แต่เน้นการเรียนการศึกษาและความทุ่มเทในการทำบุญในงานกฐิน มีการกล่าวถึงการเตรียมตัวสำหรับงาน เช่น กิจกรรมกรานกฐิน การสร้างบารมีด้

60-20 60 60 60 60.0 4 60,0 วันแรกก็จำวัดแต่หัวค่ำ เพื่อตื่นขึ้นมาบิณฑบาตของเช้าวันใหม่อย่างแจ่มใส พอตื่น ขึ้น ก็ออกเดินกัน ประมาณเวลา ๐๕.๔๕ น. ซึ่งไปคนละเส้นทาง สำหรับผมก็ เดินบิณฑบาตไปตามซอกซอยต่าง ๆ

ในวันแรกของการบิณฑบาตพบว่ามีผู้คนใส่บาตรมากเพราะเป็นวันหวยออก แต่ในวันถัดมาไม่มีคนใส่เลย ทำให้คิดถึงการบิณฑบาตในสมัยพุทธกาล ซึ่งสอดคล้องกับการทำบุญในวันสำคัญต่าง ๆ ที่วัดเบญจมบพิตรฯ และบรรยากาศการเรีย

60.0 60.00 60LD 60. 60 60 60 ธาร ๒๗ กุมภาพันธ์ ๔๓ ปฏิบัติธรรม ณ ไร่รักแรก ภูเรือ เช้าวันที่ ๒๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๗ พวกเราก็ขึ้นมาปฏิบัติ ธรรมที่ภูเรือได้ ๙ วันแล้ว ทุกๆ เช้า ครูฝึกจะให้สามเณรแต่ละรุ่

ในเช้าวันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2547, สามเณรได้ขึ้นมาปฏิบัติธรรมที่ภูเรือเป็นเวลา 9 วัน โดยมีสถานที่ที่สงบและเหมาะแก่การทำสมาธิอย่างบ้านริมธาร ซึ่งมีความสำคัญในการฝึกฝนและการเตรียมตัวบวชในอนาคต ครูฝึกได้ให

60-20 60 60 60 60.0 60,0 600 รับบุญไปหลับไปก็มี แต่ก็ไม่ยอมแพ้ มีปานะที่โยมพี่เอามาถวายก็ฉันกันเข้าไป เพื่อดับความง่วง รับบุญกันจนถึง ๕ โมงเย็น กลับมาก็ปลงผม จากนั้นก็เข้า ร.ร. อนุบาลฝันในฝันฯ ถึง ๔ ท

เนื้อหาเกี่ยวกับการอดทนและความศรัทธาของพระเณรในชีวิตประจำวัน โดยยกตัวอย่างจากการปฏิบัติและการสร้างบารมี อธิบายถึงการต่อสู้กับอุปสรรคและการใช้เวลาอย่างมีค่า เพื่อสร้างปัญญาและการเติบโตในทางธรรมด.

60.00 60.0 บทเทศน์ บ้างก็พูดถึงการพูดของวันนี้ มองเห็นแล้วก็รู้สึกดีมาก ๆ เลยครับ เหมือนกับว่า ทุกรูปกำลังแข่งขันกัน โดยเฉพาะแข่งกับตัวเองให้พัฒนาการฝึกเทศน์ ของตนให้ดียิ่งขึ้น ผมว่าเป็นนิมิตหมายที่ดี

บทเทศน์นี้พูดถึงการพัฒนาความสามารถในการเทศน์ โดยเฉพาะการแข่งขันกับตัวเองและการเรียนรู้จากผู้มีประสบการณ์ นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงความรู้สึกเฉยๆ เกี่ยวกับการสอบ ที่ไม่ควรทำให้เครียดเพราะการศึกษาไม่ควรมี

| 60.0 60.0 60 60.0 คงไม่ยากเกินไป พอใกล้วันจริง ๆ ก็รู้เลยว่า ไม่ง่ายเลยที่จะพูดให้ คนอื่นเข้าใจ แบบที่ตนเองเข้าใจ ก่อนจะถึงวันเทศน์ 9 วัน จึงนอนไม่ค่อยจะหลับ ฉันก็ไม่ค่อย จะอร่อยเลย คอยกังวลอยู่แต่เ

ในบทความนี้ผู้เขียนเล่าเรื่องราวของการเตรียมตัวก่อนเทศน์ และความรู้สึกที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น ผู้เขียนต้องต่อสู้กับความยากลำบากและความวิตกกังวลเกี่ยวกับการเทศน์ สิ่งที่เขายึดมั่นคือการทำความดี แม้ว่

24 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง “รอยยิ้ม” ยิ้มให้กับตัวเอง และยิ้มให้กับทุกคนที่พบเห็น มีความรู้สึกว่าโลกนี้ช่างสวยสดงดงามไปหมด เป็น ความสุขที่บริสุทธิ์ เป็นความสุขที่มีสุขจริงๆ สุขใจได้ด้วยตัวเอง “เป็นความ

บทความนี้เสนอแนวทางการค้นพบความสุขภายในที่แท้จริง โดยการทำใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย ทุกคนสามารถผ่านเข้าถึงความรู้สึกดีๆ ได้อย่างง่ายดายและสะดวกในปีใหม่ พร้อมทั้งอวยพรให้น้องเณรได้มีความสุขและเข้าถึ

6 พี่ เ ณ ร ส อ น น อ ง 3 เราเจอเหตุการณ์อย่างนี้บ่อยๆ ตลอดการอบรมร่วม ๑ เดือน จะว่าสนุกก็สนุก จะว่าทุกข์หรือ ก็ไม่ถึงกับทุกข์ คือลำาบาก กายแต่รู้สึกเป็นสุขใจ เพราะการอยู่กลดเหมือนกับเราได้อยู่ใน โลกส

ในระหว่างการอบรมที่ต้องพบกับความยากลำบาก พี่เณรได้เรียนรู้ถึงความอดทนและการให้กำลังใจเพื่อนอย่างสำคัญ เวลาอยู่ใต้กลดแม้จะมีความลำบาก แต่ทุกคนก็ร่วมมือกันสนับสนุนให้ผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปได้ ท

9 ค ว า ม ล่ า ย า ก ส ร้ า ง ค น ให้นั่งตัวตรงๆ แรกๆ ก็มีเผลอบ้าง เพราะตอนอยู่บ้านชอบนั่ง หลังงอซะเคย น้องเณรเองก็ต้องพยายามนั่งให้ตรง เพราะเป็น บุคลิกที่ดี เท่ากับมีสมบัติอันล้ำค่าอยู่กับตัวเอง หลวง

การนั่งตัวตรงและการรับประทานอาหารอย่างมีสติเป็นการสร้างบุคลิกที่ดี ซึ่งหลวงพี่สอนให้ผู้ที่มาร่วมรับประทานอาหารเข้าใจถึงความสำคัญของการทำทุกอย่างด้วยความเคารพต่อผู้อื่น อาหารแต่ละมื้อมีคุณค่าและควรใช้อ

6 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 4 ได้รับบาดเจ็บ เช่น ตอกตะปูพลาดจึงถูกนิ้วตัวเองแทน เล็บมือ แตกเลือดไหล ต้องไปให้หมอถอดเล็บออก หวาดเสียวเหมือนกัน คงเจ็บน่าดู พี่เณรเองก็เคยเหมือนกัน ตอนตอกตะปูอยู่บนหลังคา มี

เนื้อหาบอกเล่าถึงการสร้างกุฏิ 28 หลังโดยสามเณรในระยะเวลา 4 เดือน พร้อมกับประสบการณ์การได้รับบาดเจ็บของพี่เณรจากการตอกตะปู ขณะที่พวกเขาทำกิจกรรมอื่นๆ รวมถึงการนั่งสมาธิและเรียนหนังสือ งานการก่อสร้างจบล

2 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 5 ในความเห็นของพี่เณรคิดว่า “การทำความดี คือ กำไรของชีวิต” เพราะว่าความดีเท่านั้นเป็นสิ่งที่เพิ่มคุณค่าให้แก่ชีวิต ทำ ชีวิตให้มีความสุข ความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น หากปราศจากการ ทํ

บทความนี้พูดถึงการทำความดีว่าเป็นกำไรของชีวิตและการปฏิบัติธรรมในช่วงปิดเทอมของนักเรียนเพื่อเสริมสร้างบารมี โดยเฉพาะในจังหวัดเชียงใหม่ท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงาม น้องเณรจะได้พักผ่อนทางจิตวิญญาณเพื่อให้มี

ろ ก า ไ ร แ ห่ ง 0 5 0 พี่เณรจําได้ว่า การปฏิบัติธรรมในช่วงปิดเทอม เริ่มมีเป็น ครั้งแรกตั้งแต่ปี ๒๕๓๒ เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน ปีแรกเรานั่ง ธรรมะกันที่อาศรมบัณฑิต หรือที่เราเรียกกันเล่นๆ ว่า “ดอย เตี้ย"

บทความนี้เล่าถึงประสบการณ์การปฏิบัติธรรมในช่วงปิดเทอมที่เริ่มตั้งแต่ปี ๒๕๓๒ การนั่งสมาธิที่อาศรมบัณฑิต และการพัฒนาของการนั่งในแต่ละปี ตั้งแต่การเริ่มต้นจนถึงความสำเร็จในการเห็นดวงธรรมและองค์พระภายใน ก

3 ไ ป ไ ห ก ง ที่ สุ ด แ ห่ ง 5 5 5 ม ศึกครั้งนี้ ใหญ่หลวงปวงเพื่อนข้า ผองเราอย่าพาใจให้หุนหัน หมั่นฝึกใจให้หยุดนิ่งดิ่งทุกวัน เป้าหมายนั้นมุ่งที่สุดสุดแห่งธรรม พี่เณรรักวิชชาธรรมกายเป็นชีวิตจิตใจ ไม่

ในวิชชาธรรมกาย การฝึกจิตให้หยุดนิ่งเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยให้เราบรรลุเป้าหมายสูงสุดแห่งธรรม โดยควรตั้งใจทำสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตนเอง โดยไม่ประมาท ใช้เวลาที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์สูงสุดในแต่ละวัน หลังจากเร

7 ไ ป ไ ห ก ง ที่ สุ ด แ ห่ ง 5 5 5 ม หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล แต่เราจะอดทนและอดทนอย่าง ไม่ย่อท้อ ไม่ว่าจะมีอุปสรรคใดๆ เกิดขึ้น ขอน้องเณรอย่าได้หวั่น ไหว พี่เณรจะขอเอาใจช่วยอย่างเต็มที่ ขอให้น้องเณรม

บทความพูดถึงความสำคัญของการปฏิบัติธรรมในชีวิตและการรักษามโนปณิธานที่มีต่อเป้าหมายสูงสุด เป็นการเสริมสร้างความมั่นคงให้กับผู้ปฏิบัติธรรม แม้จะเผชิญกับอุปสรรคต่างๆ ควรฝึกใจให้บริสุทธิ์และเอาชนะความโลภ โ

2 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 9 วันวาน วันนี้ วันพรุ่ง และวันต่อๆ ไป ดวงอาทิตย์ดวงเดิม ก็ยังคงส่องแสงอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย ยังคอยให้ความสว่าง แก่สรรพชีวิตให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างอบอุ่น เช้า....สาย

บทความนี้เล่าถึงชีวิตของพี่เณรในเชียงใหม่ ที่สัมผัสกับความสดชื่นทุกเช้าในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยธรรมชาติ เมื่อเช้าฝนพรำเย็นสบาย ช่วยเพิ่มความสุขให้กับชีวิต ใช้เวลาตื่นแต่เช้าสวดมนต์ในห้องปฏิบัติธรรมท่าม

5 คุ ณ ค า แ ห่ ง ก า ล เวลา หรือเรามีอะไรใหม่ๆ ให้แก่ตัวเอง ที่คิดว่าดีกว่าเดิมบ้าง... ลองถามตนเอง แล้วค้นหาคำตอบจากตัวเอง ด้วยตัวเอง.... ความคิด คำพูด และการกระทำทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา จะถูกบันทึก

…ตนเองให้ดีขึ้นได้ โดยการพิจารณาข้อบกพร่อง และช่วยเตือนเพื่อน ๆ ในกลุ่มเพื่อการเติบโตที่ดีร่วมกัน การประชุมทุก 15 วันช่วยให้เรียนรู้และรู้จักข้อบกพร่องภายใน เรียนรู้จากกันและกันเพื่อนำไปสู่การพัฒนาทางจิตใจและจริยธรรมท…

7 ค ว า ม ล่ า ย า ก ส ร้ า ง ค น ทีม ทีม ทีม คำนี้มีความหมาย ธรรมกายทีมแก้วแวววับใส สามัคคีพี่น้องคล้องดวงใจ ทำสิ่งใหญ่ที่ใครว่าไม่มีวัน เราจักอยู่ร่วมกันฉันพี่น้อง จะประคองกันไปให้ถึงฝัน ใจเปิดกว้าง

บทความนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับความสำคัญของการทำงานเป็นทีม โดยมีคำสอนจากหลวงพ่อที่ย้ำถึงความเป็นทีมที่ต้องมีในใจของทุกคน การสร้างบารมีต้องดำเนินไปด้วยกัน โดยไม่มองว่ามีศิลปินเดี่ยว ทุกคนต้องเท่าเทียมกั